Φως και Σκοτάδι

Φως και Σκοτάδι

Ατελείωτο μελάνι -αλλά και αίμα- έχει χυθεί για αυτήν την ατέρμονη διαμάχη. Ο πρωταρχικός δυισμός, ο πρώτος κανόνας του παιχνιδιού, στην ενσάρκωσή μας σε αυτήν την πραγματικότητα που όλοι ζούμε. Ιερατεία, φιλόσοφοι και μύστες, γιόγκι και πνευματικοί δάσκαλοι, φωτισμένα και μη όντα, έχουν αναφερθεί στον δυισμό, άλλοτε ως εμπόδιο για την πνευματική αφύπνιση, ακόμα ως ευκαιρία για ανάπτυξη της διάκρισης ή και ως προπατορική κατάρα.

Οι πρώτες παιδικές αναμνήσεις μας χρωματίζονται από εικόνες καλών και φωτεινών ηρώων, και σκοτεινών μαγισσών, από αγγελουδάκια με κατάλευκα φτερά και κατάμαυρα πονηρά καλικαντζάρια. Εφηβικές αγωνίες για το Καλό και το Κακό στον κόσμο, για τις επιταγές της επικρατούσας θρησκείας όσον αφορά το Θεό και το Διάβολο, για την φρικτή στη σύλληψη της Αποκάλυψη, όπου το Καλό θα επικρατήσει με τη θανάσιμη συντριβή του Κακού στο χρόνο που αποκαλείται συντέλεια του κόσμου. Νεανικοί στοχασμοί και αγώνας για την επικράτηση του Φωτός στον κόσμο, την άνιση φαινομενικά πάλη με τις Δυνάμεις του Σκότους, την άρχουσα Ελίτ, τους επικυρίαρχους, new age σκηνικά και ότι άλλο μπορεί η ανθρώπινη φαντασία να προβάλει στην αίθουσα του δικού μας Game of Thrones…

Είναι μακρύ το ταξίδι της πνευματικής ενηλικίωσης και της ωριμότητας, και το διανύουμε σε χιλιάδες ζωές περνώντας από όλα τα επίπεδα αντίληψης, συνείδησης και αυτεπίγνωσης. Και φτάνει κάποια ευλογημένη στιγμή, ζωντανή ζώσα στιγμή, που η ανθρώπινη συνειδητότητα διαπιστώνει πλέον ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο πολύπλοκα από ό,τι η απλουστευμένη αρχική αντίληψη μπορούσε να διακρίνει μέσα στα παιχνιδίσματα του Φωτός και της Σκιάς. Σιγά σιγά οι Σκιές μοιάζουν πιο φωτεινές και το Φως πολύ σκοτεινό…

Είναι οι λευκοί άγγελοι οι καλοί ή οι κακοί της ιστορίας μας; Υπάρχει τελικά το Σκοτάδι ή όχι; Και αν ναι ποιος το δημιουργεί και γιατί; Γιατί το Φως επιτρέπει στο Σκοτάδι να νικάει και να δημιουργεί βάσανο και πόνο; Είναι οι στιγμές που το ανθρώπινο υποκείμενο στέκεται αποσβολωμένο αμφισβητώντας ό,τι έχει μάθει ή πιστέψει ως καλό ή ως κακό μέχρις εκείνο το σημείο του ψυχονοητικού ταξιδιού του. Και καλείται οδυνηρά να αποφασίσει... Θα διαλέξει μεριά; Θα είναι με τους λευκούς ιππότες; Ή μήπως με τους μαύρους καβαλάρηδες; Μήπως θα πει OXI και στους δύο; Ή ακόμα καλύτερα ΝΑΙ και στους δύο;

Η συνειδητοποίηση έρχεται με απόλυτη ενστάλαξη σοφίας και αγάπης. Ο τρόπος που το Φως «νικάει» το Σκότος είναι μια μοναδική στη σύλληψή της απόχρωση απλότητας και καλαισθησίας. Όχι, οι πύρινες ρομφαίες των δίκαιων αρχαγγέλων δεν κατασχίζου