Σαν την αρχετυπική φιγούρα του τρελού του Ταρώ με το χέρι στην καρδιά, το χαμόγελο στα χείλη και το δισάκι μου στον ώμο, αφελής και χαρούμενη, ακολούθησα αρκετές φορές αποφάσεις που μου άλλαξαν τελείως τη ζωή.
Αγνοώντας τους κινδύνους του να πληγωθώ, να κάνω λάθος ή να αποτύχω, έζησα τη ζωή μου κάνοντας πράγματα που με έσπρωξαν να αναγνωρίσω τι δεν ήταν κατάλληλο για μένα μέσα από τον πόνο. Έζησα όμως και καταστάσεις που με έβαλαν να δοκιμάσω τι ήταν τελικά σωστό για μένα, καθώς έφεραν ευχαρίστηση, χαρά, αρμονία στη ζωή τη δική μου και των ανθρώπων γύρω μου. «Λάθη και σωστά», «αποτυχίες και επιτυχίες» για μένα είναι το ίδιο και για όλα έχω κατανοήσει το λόγο που συνέβησαν, τα έχω αποδεχτεί και είμαι βαθιά ευγνώμων που έζησα τη ζωή τη δική μου και όχι τη ζωή των άλλων.
Το δεύτερο μισό της ζωής μου με βρίσκει έτοιμη να κάνω ένα ακόμα άλμα πίστης, από κοινού με το Δημήτρη αυτή τη φορά. Ανοίγουμε τα φτερά μας μαζί αποφασισμένοι να ζήσουμε πιο ανθρώπινα, κοντά στη φύση, σε επαφή με τη φυσική αρμονία της Γης και του Ουρανού, την οποία οι ψυχές μας τάχθηκαν να υπηρετούν. Η Ρόδος μάς καλεί στην αγκαλιά της και σύντομα θα μετακομίσουμε εκεί, αφήνοντας πίσω την Αθήνα και τη ζωή μας εδώ.
Τα συναισθήματα βαθιά και ανάμικτα μέσα μου. Ενθουσιασμός για το άγνωστο, αλλά και φόβος μαζί, χαρά για την καινούργια ζωή αλλά και θλίψη για όσα αφήνω πίσω μου. Το άλμα πίστης θα το κάνω γιατί έτσι έχω μάθει να ζω, ακολουθώντας πιστά το κάλεσμα της καρδιάς μου. Άλλωστε η αλλαγή και η εξέλιξη της ζωής για μένα είναι η μόνη σταθερή αξία, δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να μείνεις ζωντανός...
Αποχαιρετώ λοιπόν με ευγνωμοσύνη την Αθήνα που με γέννησε, με ανάθρεψε, μου έδωσε εφόδια υλικά και πνευματικά, με έκανε δυο φορές και μένα μητέρα, μου έδωσε τη χαρά να γνωρίσω φίλους και συνοδοιπόρους, να υπηρετήσω, να αγαπήσω και να ζήσω εκστατικές στιγμές.
Είμαι ευγνώμων για όλες τις ευκαιρίες εκπαίδευσης και μάθησης που είχα σε αυτόν τον τόπο. Είμαι ευγνώμων για όλα τα μουσεία, τις εκθέσεις, τα θέατρα, τις συναυλίες και τους καλλιτέχνες που απόλαυσα. Είμαι ευγνώμων για την ενέργεια της Ακρόπολης και της θεάς Αθηνάς που κρατάει όλη την πόλη σε κάθε δυσκολία.
Ευχαριστώ το Υμηττό, την Πάρνηθα, το Διόνυσο και την Πεντέλη τα αγαπημένα μου βουνά που με βοήθησαν με τη σοφία τους και την απέραντη ομορφιά τους να μείνω σε επαφή με τις μαγικές θεραπευτικές δονήσεις της φύσης.
Πόσα ευχαριστώ να δώσω στη θάλασσα του Σαρωνικού που ανακούφισε το σώμα και πήρε τα δάκρυά μου σε κάθε απελπισμένη στιγμή! Είμαι βαθιά ευγνώμων για το υπέροχο κλίμα της Αττικής, τον ήλιο και τον ουρανό, τους απαλούς χειμώνες και τα λαμπερά της καλοκαίρια.
Είμαι βαθιά ευγνώμων για τους δασκάλους, τους γιόγκι, τους σαμάνους και τους θεραπευτές που συνεργάστηκα. Είμαι βαθιά ευγνώμων επίσης για τους υπέροχους ανθρώπους που με εμπιστεύτηκαν για τη θεραπεία και την καθοδήγησή τους, όσους είχα την χαρά να τους βοηθήσω να αλλάξουν τις ζωές τους. Κι ακόμα ευγνωμονώ για τις μαθήτριες και τους μαθητές μου στη γιόγκα... όλους εσάς που ξέρετε πόσο βαθιά σας αγαπώ και νοιάζομαι μέσα από όλα όσα ζήσαμε μαζί δυο χρόνια τώρα στον εγκλεισμό και τις δυσκολίες.
Και τι να πω για τους φίλους και συνοδοιπόρους, την πνευματική μου οικογένεια και όλα όσα ζήσαμε μαζί... δεν θα μπορούσα να βρω καλύτερες και πιο υπέροχα τρελές και ανατρεπτικές ψυχές! Είμαστε και θα είμαστε πάντα μαζί και δεν θα χωρίσουμε ποτέ καθώς η καρδιά του Διονύσου και η Μεγάλη Μητέρα θα μας ενώνει και θα μας ευλογεί.
Αποχαιρετώ το παρελθόν πιο ελαφριά από ποτέ και το μόνο που πραγματικά έχω τώρα στο δισάκι μου είναι η βαθιά εμπιστοσύνη στη Ζωή!
Πάμε για μια ακόμα περιπέτεια! Ρόδος ερχόμαστε!
Comments